Welkom in onze wereld. De wereld van infusen en infuuspalen, van verpleegsters en artsen. De wereld waar je 24 uur per dag, zeven dagen per week geleefd wordt. Waar je geleefd wordt om te overleven. Waar iedere arts en verpleegkundige ongevraagd je kamer oplopen, waar je gedurende de dag wordt beziggehouden met prikjes, pillen en chemo. Daar waar mensen in en uitlopen, waar geen frisse wind waait door een open raam. De wereld die ook hier doordraait en waar je de buitenwereld volgt via je laptop en televisie. De wereld waarin je bezoek door een sluisdeur binnenwandelt en de handen uitgebreid wast. Jouw wereld, verkleind tot enkele vierkante meters. Jouw onderkomen waarin je lijdt en afziet, waarin je je weg gaat, stap voor stap, dag bij dag...
Ik rijd zo weer naar huis, maar jouw wereld blijft aanwezig in mij. Jouw wereld is ook mijn wereld, onze wereld. In mijn gedachten, in mijn hart en in mijn gebeden draait alles, maar dan ook alles, om jou.
Ik ben zo blij dat ik je moeder mag zijn!
Kus
Mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten