maandag 1 november 2010

Uitblazen

Even uitblazen mag je nu. Even geen ziekenhuisbezoeken, bijna een week lang gevrijwaard van doktoren en polonaise aan je lijf. Wat ben je sterk! Je fietst weer naar school en je leven gaat zijn gang alsof je de gezondste jongen in de wereld bent.

Spannende tijden breken voor je aan. Volgende week een tweede DHAP kuur en dan een week of vijf later de kuur waarvoor je stamcellen zijn geoogst. In die vijf weken ertussen moet er nog heel wat gebeuren om je klaar te stomen voor die laatste kuur. Zo moet je bijvoorbeeld naar de kaakchirurg, om uit te sluiten dat er geen infecties kunnen voorkomen vanuit je gebit enzo.De hematoloog zei verleden week dat de TBI (totale lichaamsbestraling) nog niet vast staat. Het team gaat dit nog bespreken, dit omdat men je toch wat jong vindt voor zo'n intensieve behandeling. Ik hoop zelf dat de TBI je bespaard zal blijven, maar bovenal hoop ik dat je helemaal beter wordt.

Nu geniet ik van je optimisme en het gewone leven dat we momenteel leiden. Volgende week weer heen en weer reizen tussen thuis en ziekenhuis. Nu even helemaal niets, even uitblazen knul...
Ik schenk mezelf een koffie in en geniet van de stilte in huis, die zo weldadig is in een hectisch bestaan!

Liefs
Mama

1 opmerking:

  1. Het is niet altijd even makkelijk de scherpe kanten van het leven te dragen.
    Probeer vooral het goede te zien, en koester de mooie dagen.

    Veel liefs,denk aan jullie
    Monique

    BeantwoordenVerwijderen