dinsdag 16 november 2010

Goedheiligman

De goedheiligman is weer in Nederland aangekomen. Het straatbeeld veranderd in een sfeer van lichtjes en warmte, de glimmende neonletters knipperen ons een welkom naar de rijk gevulde etalages. Kom! Koop! Eet! Schudt hier uw beurzen leeg omwille van de commercie en sleep uw aankopen in grote tassen richting uw bolide. Lang leve de decembermaand, lang leve Sint en Kerst, we mogen ons weer uitleven en ons laven aan alle decemberfeesten. We mogen ons weer volproppen met snoepgoed en chocolade, we mogen ons eigen vetgemeste kalf weer slachten en de kerstversiering weer van zolder halen. Ik zie hoe Nederland weer gek gemaakt wordt, de stapels reclamefolders op de mat zijn daar het schreeuwende bewijs van...Geld moet rollen, onze hebzucht moet bevredigd worden.

De muziek vanuit de speakers in het winkelcentrum dreunt nog na in mijn oren wanneer ik in de auto stap. Het "O kom er eens kijken" tot "Daar wordt aan de deur geklopt" stampt nog even na in mijn hoofd. Ik heb andere verplichtingen dan me druk te maken over Sint of Kerst of wat dan ook. We hebben onderzoeken te gaan met je, we hebben de CT scan te gaan en allerlei andere onderzoeken, we zullen deze week de uitslag horen van de CT scan en we hopen en bidden dat die uitslag goed mag zijn. Er is geen schone scan te koop bij Bart Smit, er bestaat geen schap met gezondheid. Er is geen Sint die dit cadeau in je schoen zal stoppen.
Toen ik je vroeg wat je voor Sint wilde hebben zei je dat je maar één wens hebt, slechts één.

Geen "Dank u Sinterklaasje" zal er klinken bij ons uit de schoorsteen wanneer op een dag genezing gegeven zal zijn. Mijn danklied zal er wel zijn, uitbundig en toch ingetogen. Nederig en blij tegelijk zal ik een danklied aanheffen, gezongen voor de Goedheiligman, gezongen voor de God van mijn leven die me iedere dag troost en draagt. Kerst zullen we waarschijnlijk vieren in het ziekenhuis. Het kindje Jezus zal nog nooit zo dichtbij geweest zijn als dit jaar. Ik zal nooit eerder de leegte van alle commercie zo hebben doorzien als dit jaar. Ik zal nooit eerder de rijkdom en ware betekenis zo begrepen hebben als nu. Waar wij als mens met lege handen staan is God er om die leegte op te vullen, is God er om zijn Rijkdom uit te storten in ons hart.

Ik hoop op een goede uitslag van je scan, knul!
Mama

1 opmerking: