Vanmorgen heb ik je even gesproken door de telefoon. Je hebt een yoghurtje gegeten en ik hoop
en bid dat je het in je zult houden. Want eten en drinken betekent; snel naar huis! Je klinkt wat knorrig en ik hoor aan je stem dat je je nog steeds niet lekker voelt. Ik vraag je waar je trek in hebt omdat ik je zo graag iets wilt laten eten waar je nu trek in hebt en waarvan ik hoop dat het vandaag wel binnen blijft. Voordat ik vertrek zal ik snel wat pannenkoekjes bakken en ze warm voor je meenemen. "Mam:; zeg je door de telefoon; ik ben het zat hier, ik wil naar huis, ik ben die ziekenhuizen zat..."
Ik begrijp het, denk ik in mezelf en sluit ons gesprek af. Als je je niet lekker voelt wil je thuis zijn, in je eigen omgeving. Wil je niet ieder uur een zuster aan je bed die je komt wegen, prikken, vragen stellen en je infuus komt controleren.
De eerste DHAP kuur zit er in, vandaag alleen nog wat spuitjes dexamethason. Als je bloedwaarden goed zijn en je je eten en drinken binnenhoudt is er een kans dat je weer mee naar huis mag. Ik hoop het zo voor je.
Tot straks!
Mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten