"Mam", vraag je:"wanneer zou mijn haar weer gaan groeien?". Ik kan je het antwoord niet geven omdat ik werkelijk geen idee heb. Van je haar is niet zoveel meer over, wimpers heb je al bijna niet meer en je wenkbrauwen zijn nog maar heel licht aanwezig. Je zegt me dat je het niet erg vindt om kaal te zijn, maar dat je nu niet op jezelf lijkt. Ik wrijf wat over je kale bolletje en we genieten van de gesprekjes met elkaar.
Maandag gaan we naar het AMC in Amsterdam voor een PETscan. De vijfde PET in je jonge leven, het is routine voor ons geworden. Het wachten op de uitslag zal wel nooit routine worden. Tijdens de dagen dat je wacht op een uitslag gaat je leven gewoon door en het uur dat je gebeld wordt zit je op hete kolen en vind je geen rust. We wachten het maar rustig af. Als de PET scan negatief is, dat wil zeggen dat er geen activiteit meer zit, dan ben je klaar met de behandeling. Zit er nog wel activiteit dan wacht er waarschijnlijk nog een bestraling. We blijven rustig vertrouwen, vertrouwen dat de Hodgkin voorgoed wegblijft, vertrouwen op God en ook vertrouwen dat je haren op een dag weer terugkomen en je echt weer jezelf zult zijn!
Wat ben je toch een lieve kale kanjer!
Mama
Wens jullie op deze drukke dag en de week van afwachten heel veel sterkte ,maar bovenal Gods nabijheid toe!.
BeantwoordenVerwijderenRietje
Heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenIk denk aan jullie!
Liefs je kleine zussie.
Een onzekere tijd voor jullie allemaal! Wachten op de uitslag van de PET-scan. Ik zal een kaarsje aansteken en hopen op een goede uitslag. Heel veel sterkte toegewenst!
BeantwoordenVerwijderen