Als vanouds

De scholen zijn weer begonnen, er wordt weer gewerkt en iedereen lijkt alweer in het aloude ritme te zitten. Dat lijkt bij ons ook zo te zijn en toch is dat niet zo. Jij knapt langzaam op en je wilt meer dan je mag. Je zou het liefste weer alles doen wat je anders ook deed, maar je moet voorzichtig zijn want je immuumsysteem is nog niet wat het zou moeten zijn. Je wondje van de hickmann geneest goed en de dag dat we weer op bezoek moeten in het ziekenhuis komt gestaag dichterbij. Je kijkt erg tegen de aankomende scan aan en ik deel de spanning met je. De scan zal veel bepalen voor jou en ook voor ons. We hopen en vertrouwen dat alles schoon mag zijn, maar evengoed kan het zijn dat dat niet het geval zal zijn. Het is leven bij de dag, want veel meer kunnen we niet doen. De lange termijn planning bestaat even niet bij ons, het is alleen korte-termijn denken.

Er zijn veel mensen die met je meeleven, veel kaarten, mailtjes, lieve sms-jes, telefoontjes. Ik zou enorm graag al die lieve mensen die mij hebben gemaild of een sms hebben gestuurd persoonlijk willen bedanken, maar ik kom er bijna niet toe. Toch wil ik iedereen via deze weg bedanken. Wij hebben geen nieuwjaarswensen verzonden omdat ons hoofd er niet naar stond, maar we zijn blij met alle lieve wensen die ons werden bezorgd. 

Dankbaar zijn we vooral voor de muur van gebed die we om ons heen voelen. Voor het medeleven van iedereen, voor de meelevendheid vanuit de kerk....Het is fijn te weten dat er zoveel aan je wordt gedacht en voor je wordt gebeden. Het is fijn te mogen ondervinden dat we er niet alleen voor staan...

Van jou geniet ik echt weer elke dag, je levendigheid en humor zijn weer terug en dat is heerlijk om te zien en te ervaren. Ik bid dat je weer helemaal de oude mag worden en dat ons leven weer snel ook het aloude ritme mag kennen...

Kus

Mama