Rotkuur

Rotkuren, je bent helemaal niet lekker. Je neemt niet eens je telefoon op...ik kom zo naar je toe, samen met papa en ik hoop dat het een beetje met je gaat.

Je bent geen tel uit mijn gedachten..

We waren rond half vier bij je in het ziekenhuis. We zouden ook een gesprek hebben met je hematoloog.
Je lag op bed en ik zag aan je dat je niet lekker bent, toen ik vlakbij je was om je te begroeten fluisterde je dat je naar huis mocht. Dit had ik niet verwacht, je mag dus in je eigen omgeving op gaan knappen van deze kuur en dat is natuurlijk enorm fijn voor je.

Je bent weer thuis. Je mag weer slapen in je eigen bed. Ik hoop zo dat de misselijkheid weer snel over is. Ik hoop vooral dat die stomme rotkuren hun werk doen, ik hoop dat ze nuttig zullen zijn  en die Hodgkin voorgoed uit je lichaam bannen.

Welkom thuis weer,

Mama