Wat moesten we lang wachten op de zaalarts die het verlossende woord zou komen spreken. De woorden waar je de hele dag al op lag te wachten. Je mag naar huis! Door één of andere calamiteit liet de zaalarts heel erg lang op zich wachten en je was het op het laatst goed zat. Het kwam misschien ook mede door de dexamethason dat je wat mopperde en niet goed in je vel zat. Rond half 5 reden we weg bij het Erasmus MC en om alle tegenslag vandaag nog completer te maken mochten we op de A13 netjes achteraan sluiten in de file.
Je bent weer lekker thuis en toen je je eigen bed voelde kwamen je tranen. Door je tranen heen herhaalde je dat je ons allemaal zo had gemist. We hopen zo dat je je vlug wat beter mag gaan voelen. Je hebt nog niet zo heel veel gegeten vandaag, maar wel al meer dan gisteren. Dat is al snel want gisteren heb je niets gegeten en gedronken.
Ik volgde voordat je naar huis mocht nog een spoedcursus "prikken" en daarom valt mij de eer te beurt om jou vanavond een spuit te geven. Vanaf zaterdag mag ik je zelfs drie spuiten per dag geven. Ik hoop dat ik het prikken snel onder de knie krijg. Jij zei dat je er alle vertrouwen in hebt en dat stelt mij gerust. Dankjewel voor je vertrouwen.
Zaterdag beginnen we dus met de prikken die er voor moeten gaan zorgen je beenmerg extra aan het werk te zetten. Er moeten zoveel stamcellen in je beenmerg komen dat het overschot aan jonge stamcellen in je bloed terecht zal gaan komen. Dat is precies de bedoeling, want als ze in je bloed zitten kunnen ze de stamcellen met een soort van centrifuge-apparaat gaan oogsten. Na de oogst gaan ze de cellen tellen in het lab en ze worden in de vriezer bewaard. Zodra je ze, na je zwaarste chemokuur nodig hebt kunnen ze ze dan weer ontdooien voor je. Je hebt je goedkeuring aan de doktoren gegeven vandaag door netjes te tekenen voor afname, bewaren en het terugplaatsen.
Nu hebben we eerst een paar dagen ziekenhuisrust. Tot volgende week, dan staan de woensdag, donderdag en vrijdag weer vol met afspraken voor bloedprikken (om te controleren of er al voldoende stamcellen in je bloed zitten), controle bij de hematoloog, verzorging van de katheder en een bloedafname voor controle van het bloed. De week daarna (begin november) hopen ze dan de eerste stamcellenoogst te kunnen doen...
Nu eerst een paar dagen ziekenhuisrust en dat had je hard nodig. Je slaapt nu en ik kan het zo goed begrijpen. Ziekenhuizen, ze zijn en blijven zo enorm vermoeiend. Slaap lekker knul, in je eigen bed...
Mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten